Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/11322 Esas 2017/7165 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı 3. kişi vekili, müvekkilinin adresinde yapılan hacizde malların müvekkiline ait olduğu beyan edilmiş olmasına karşın, alacaklı vekilinin talebi üzerine haciz yapıldığını, ileri sürerek, istihkak iddiasının kabulüne, haczedilen mahcuzların müvekkiline iadesine, haczin kaldırılmasına, % 20 tazminatın davalı alacaklıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili davanın reddine % 20 tazminatın davacıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, borçlunun 2014 yılının sonuna doğru ticari faaliyetlerini sona erdirdikten sonra davacı adına şube işyeri açıldığı, borçlunun bir kısım işçisinin burada çalışmaya devam ettiği, davacı tarafından borçlunun bir kısım demirbaşının da satın alındığı, borçlu ve üçüncü kişi arasında eskiye dayalı ticari ilişki bulunduğu, borçlunun faaliyetine fiilen son vererek borçlarından kurtulma amacıyla muvazaalı olarak davacının şube işyeri üzerinden faaliyetine devam ettiği kanaatine varıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karar davacı 3. kişi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava 3.kişinin, İİK’nun 96. maddesine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ise de dosya kapsamındaki bilgi ve belgelere göre, davalı alacaklı vekilinin 11.04.2016 tarihinde malların borçluya ait olmadığı kanaati hasıl olduğundan hacizlerin kaldırılmasını talep ettiği ve dava konusu haczin kaldırıldığı, bu itibarla davanın konusuz kaldığı anlaşıldığından; yargılama giderinin, bu arada avukatlık ücretinin alacak miktarı ile haczedilen taşınır malın değerinden hangisi az ise onun üzerinden nispi olarak, davanın açılmasına neden olan tarafa yükletilmek üzere konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı 3. kişi vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle İİK"nun 366 ve HUMK"nun 428. maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 16.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.