Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/14144 Esas 2019/14217 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davacının davalı şirkete ait Sarıgerme Park Otel işletmesinde 03.03.2003 tarihinden 2008 tarihine kadar her yılın Ocak ile Kasım ayları arasında mevsimlik işçi statüsünde 2008 yılından sonra ise tam yıl kesintisiz olarak genel müdür yardımcılığı pozisyonunda çalıştığını, işyerinde genel müdür pozisyonunun kaldırıldığından bahisle davacının iş sözleşmesine işveren tarafından tazminatsız olarak son verildiğini, davacının çalışma süresi içerisinde haftanın 6 günü sabah 08:00 akşam 24:00 saatleri arası (15:00 - 17:00 ara dinlenme süreleri hariç) çalıştığını, iş yoğunluğuna göre bu çalışmasının bazı zamanlarda gece boyunca da devam ettiğini, davacıya hak kazandığı yıllık izin sürelerinin eksik kullandırıldığını ileri sürerek, kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı tanık anlatımlarına göre davacının haftanın 6 günü 09.00-24.00 saatleri arası çalıştığının, 15.00-17.00 saatleri arası iki saat ara dinlenme süresi kullandığının anlaşıldığı ancak Hukuk Genel Kurulu kararı gereği işçinin tanıkla ispat ettiği fiili çalışma süresinin günlük 14 saati geçemeyeceği belirtilerek haftalık yirmiyedi saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ve Mahkeme tarafından bu tespite göre karar verilmiştir.
Dosya içeriğine göre, davacı davalı işverene ait Sarıgerme Park Otel"de genel müdür yardımcısı olarak çalışmış ve otelde kendisine tahsis edilen lojmanda ikamet etmiştir. Bu halde davacının otelde ikamet etmesi sebebiyle özel hayatı ile iş hayatının iç içe geçtiği anlaşılmakta olup buna göre de davacının 09.00-24.00 saatleri arasında çalıştığının kabulü dosya içeriğine uygun düşmemektedir. Bu durumda tüm dosya kapsamına ve tanık anlatımlarına göre, davacının mesai bitiminden sonra otelde bulunduğu zamanlarda ara sıra kendisinden yardım talep edildiği anlaşıldığından davacının günde bir saat fazla çalışma yaptığının kabulü işin niteliğine ve dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Davacının fazla çalışma alacağı, belirtilen çalışma düzeni esas alınarak yeniden hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.06.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.