Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Sanık ... hakkında CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat, sanık ... hakkında TCK"nın 241/1, 43/1, 62, 52. madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının sanık ... hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne, sanık ... müdafiin temyiz itirazlarının ise müvekkili hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanık ..."nın adı geçen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanması ile 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi ihususlarının infaz aşamasında nazara alınması, sanık ..."ın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın ele alınması yönünden CMK"nın 231/11.maddesi gereğince ilgili mahkemeye ihbarda bulunulması mahallinde mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, kurulan mahkumiyet hükmü ile delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen sanık ... müdafii ile katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA 14/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.