Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2006/14579 Esas 2007/2616 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2006/14579
Karar No: 2007/2616

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2006/14579 Esas 2007/2616 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasında bir davada, mahkeme davacıya manevi tazminat ve nafaka ödenmesine karar vermiştir. Ancak, davacının temyiz itirazlarının çoğu reddedilmiştir. Kararda, manevi tazminatın miktarının yetersiz olduğu ve daha uygun bir miktarın takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, davacının manevi tazminat faiz istemi reddedilmiştir. Kısacası, mahkeme kararı bölümlü bir şekilde bozulmuş ve onanmıştır. Kanun maddeleri olarak; Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, Borçlar Kanunu'nun 44. ve 49. maddeleri, TMK 174/2 olarak belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2006/14579 E. , 2007/2616 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ       :Tekirdağ 1.A.H.(Aile) Mahkemesi
TARİHİ        :21.4.2004
NUMARASI             :612-223
TEMYİZ EDEN       :Davacı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm manevi tazminat ve nafaka yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran * kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır.
* Türk Medeni Kanununun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Borçlar Kanununun 44. ve 49. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK.174/2) takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Kabule göre de;
Davacının manevi tazminat faiz istemi de bulunduğu halde, boşanma hükmünün kesinleşmesi tarihinden itibaren faizede hükmedilmesi gerekirken, fazlaya ilişkin istemi reddi ile faiz isteminin de reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ:Hükmün 2. bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, temyize diğer hususların 1. bentte gösterilen nedenle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.22.02.2007 (Prş.)