Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6291 Esas 2020/2722 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 157/1, 52, 53. maddeleri gereği 2 kere mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık ...’ın farklı tarihlerde oto pazarında araçlarını satmak isteyen müştekilerin yanına gidip kendisinin oto galerici olduğuna inandırıp önce müşteki ...ile 19.09.2012 tarihinde pazarlık yapıp 21.500 TL da anlaştıkları, nakit olarak 5.000 TL verdiği, geri kalan 16.500 TL’yı da aracın resmi satış ve devrinden sonra banka hesabına göndereceğini söylediği, buna ikna olan müştekinin aracın noter satışını verdiği ancak sanığın kalan parayı ödemediği ve ortadan kaybolduğu, yine müşteki... ile de 17.09.2012 tarihinde aracını 19.400 TL ye satış konusunda anlaştıkları, 2.400 TL sini peşin ödediği geri kalan 17.000 TL"yi galerisinin karşısında bulunan noterde devir yaptıktan sonra vereceğini söylediği ve buna ikna olan müştekinin aracın noter satışını verdiği ancak sanığın kalan parayı ödemediği ve ortadan kaybolduğu iddia olunan olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararları uyarınca; UYAP sisteminden yapılan sorgulamaya göre sanığın, hüküm tarihinde İzmir Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna bulunduğunun anlaşılması karşısında; savunmasında duruşmalardan vareste tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hüküm tarihinde sanığın yargılandığı yer dışındaki cezaevinde hükümlü olması ve kısa kararın okunduğu oturumda hazır edilmeksizin ya da ses ve görüntü bilişim sistemi (SEGBİS) aracılığı ile savunması alınmaksızın hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 25/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.