4. Ceza Dairesi 2016/4683 E. , 2016/5594 K.
"İçtihat Metni"
Tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, ...1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 03.03.2014 gün ve 2013/277 esas, 2014/144 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 01.10.2015 gün ve 2015/20259 esas, 2015/34427 sayılı kararıyla;
"Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz dilekçesinin süresi içinde verilmediği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."in tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE," karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/03/2016 gün ve 2016/56290 sayılı yazısı ile;
"Sanık ..."in yokluğunda verilen hüküm 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/1. maddesi uyarınca "... aynı konutta daimi ikamet eden ehil oğlu ...r imzasına tebliğ edilmiştir" ibaresiyle 15/04/2014 tarihinde tebliğ edilmiş ve belirtilen hüküm 25/04/2014 havale tarihli dilekçeyle sanık tarafından temyiz edilmiştir.
Hükmün infazı sırasında sanığın... adında bir oğlunun olmadığı, eşinin ilk evliliğinden olan Beytullah Cebeci adında oğlu olduğu ve...nin annesinin yanına zaman zaman geldiği ve sanığa yapılan tebligatın 7201 sayılı Tebligat Kanununun 16. maddesi uyarınca yapılmadığı anlaşılmıştır.
7201 sayılı Tebligat Kanunu uyarınca usulüne uygun şekilde yapılmayan tebligat nedeniyle, sanığın 25/04/2014 havale tarihli temyiz isteminin öğrenme ile geçerli ve süresinde olduğunun kabul edilmesi gerektiği değerlendirilmiştir.
Sonuç ve istem: Yukarıda arz olunan nedenlerle;
1-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜ,
2-Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 01/10/2015 gün, 2015/20259 Esas ve 2015/34427 Karar sayılı kararının KALDIRILMASI,
3-Sanık hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlarıyla ilgili hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık ..."in temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİ,
4-Sanık hakkında tehdit suçundan hükmolunan 1 yıl 13 ay hapis cezasının temyizen incelenip, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülerek ONANMASI,
5-İtirazımız yerinde görülmediği takdirde, dosyanın itiraz hakkında bir karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİ,
İtirazen arz ve talep olunur." isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından sanık ... hakkında verilen, temyiz talebinin süre yönünden reddine dair, Dairemizin 01.10.2015 tarihli kararına ilişkindir.
III- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 01.10.2015 gün ve 2015/20259 esas, 2015/34427 karar sayılı temyiz talebinin süre yönünden reddine dair kararının KALDIRILMASINA,
... Asliye Ceza Mahkemesince verilen 03.03.2014 gün ve 2013/277 esas, 2014/144 sayılı kararın, yoklukta verilerek 15/04/2014 tarihinde “aynı konutta daimi ikamet eden ehil oğlu ...r” imzasına tebliğ edildiği belirtilmesine karşın, sanığın belirtilen isimde sürekli birlikte oturdukları oğlu bulunmadığı anlaşıldığından, tebligatın yöntemince yapılmamış olduğu ve bu nedenle kararın, öğrenilmesinden itibaren kanuni süresi içinde 25/04/2014 tarihli dilekçe ile temyiz edilmiş olması karşısında, hükmün yeniden incelenmesi sonucu:
1-Hakaret ve yaralama suçlarına ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."in itiraz yazısına uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Tehdit suçundan verilen hükmün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sonuç ceza 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay olarak eksik belirlenmiş ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bu hususun bozma nedeni sayılamayacağı,
Eleştiri dışında cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının, kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görüldüğünden, itiraz yazısına uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 24/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.