Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/11225 Esas 2015/25044 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, haklı bir sebep olmadan iş sözleşmesinin feshedildiğini beyan ederek davalıdan kıdem tazminatı ile bir takım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin alacağı hususu tartışmalıdır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda davacının davalı işeyerinde kullanmış olduğu izinler mahsup edilerek bakiye yıllık izinlerinin hesaplandığı görülmüştür. Ancak mahkemece davacı tanıklarının davacının, zaman zaman izin kullandığına dair beyanları olduğu, dört yıllık hizmet süresinde mahsup edilen üç günlük izin kullanmanın hayatın olağan akışına aykırı olduğu gerekçesiyle davacının dört yılda hak ettiği yıllık izinlerinin en az yarısını kullandığı hesaplanarak kabul edilmiştir. Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene ait olup, imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlanması gerekmektedir. Mahkemce, davalının sunmuş olduğu imzalı bordrolar dışında izin kullanımına dair bir belge sunulamdığından davacının kalan izin alacaklarından indirim yoluna giderek karar verilmesi doğru olmayıp bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararda hüküm fıkrasında 1.bentte yazılı olan
1-Davacının talebinin yıllık izin alacağı olan 728,00 TL yönünden KABULÜ ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazla yatırılan ıslah harcının talep halinde iadesine,”,fıkrasının çıkarılarak yerine;
“Davacının talebinin yıllık izin alacağı olan 1.326,00 TL yönünden KABULÜ ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazla yatırılan ıslah harcının talep halinde iadesine,” fıkralarının yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 15.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.