Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/2382 Esas 2016/4561 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2382
Karar No: 2016/4561
Karar Tarihi: 23.05.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/2382 Esas 2016/4561 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin usulüne uygun olmadığına ve kararın yok hükmünde olduğuna karar verdi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrasına göre verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararının, 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olduğu ve sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi gerektiği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 191. maddesi ve CMK'nın 267 ve devamı maddeleridir.

9. Ceza Dairesi 2015/2382 E. , 2016/4561 K.
"İçtihat Metni"

Mahkemesi : ............. Sulh Ceza
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Sanık hakkında yokluğunda 30.10.2007 tarihinde mahkemece verilen "tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ilişkin kararın sanığa tebliğ edildiğine dair tebligat parçasının dosyada bulunmadığı ve anılan kararın usulüne uygun olarak kesinleştirilmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın 24.02.2009 tarihinde verilen karara karşı 30.03.2009 tarihinde vermiş olduğu dilekçesinin 30.10.2007 tarihinde verilen karara yönelik itiraz mahiyetinde olduğu kabul edilip, 06.04.2009 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin karar kaldırılıp 24.02.2009 tarihli kararın yok hükmünde olduğu kabul edilerek 30.10.2007 tarihli karara yönelik yapılan incelemede;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.