Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2047 Esas 2019/4142 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2047
Karar No: 2019/4142
Karar Tarihi: 29.04.2019

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2047 Esas 2019/4142 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın sahte fatura düzenlemek suçundan mahkum edildiği ve temyiz başvurusunun reddedildiği belirtilmiştir. Sanık adresine yapılan tebligat işlemlerinin usulsüz olduğu ve temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldığından, Mahkeme kararı bozularak yeniden incelenmiştir. Cezaların eksik tayin edildiği ancak temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmadığı belirtilmiştir. Kararda, TCK'nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi kararına göre infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği açıklanmıştır. Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterildiği ve fiillerin sanık tarafından gerçekleştirildiği saptanmıştır. Temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 21/1. ve 35. maddeleri, TCK'nin 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2019/2047 E. , 2019/4142 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz başvurusunun reddine

Sanığın sorgusunda bildirdiği adresine ...... sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi uyarınca 05.08.2014 tarihinde yapılan gerekçeli karar tebligatında haber verilen komşunun isminin bulunmadığı; tebligatın öncelikle sanığın sorgusunda bildirdiği adrese çıkartılması, tebliğ edilememesi durumunda MERNİS adresine gönderilmesinin gerekeceği ancak bu yönteme uyulmadığı gibi, 02.12.2014 ve 27.03.2015 tarihlerinde Tebligat Kanununun 35. maddesine göre yapılan tebliğ işlemlerinin de daha önce aynı adrese yapılmış usulüne uygun tebligat bulunmadığından usulsüz olduğu, öğrenme üzerine verilen temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki ret isteyen düşünceye iştirak edilmemiş; Mahkemenin temyiz talebinin reddine ilişkin 07.08.2015 tarihli ek kararı kaldırılarak inceleme yapılmıştır.
Sonuç cezaların 4 yıl 4 ay 15 gün yerine, 3 yıl 16 ay 15 gün olarak eksik tayin edilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış; ... sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiillerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiillere uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümlerde eleştiri dışında bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA, 29.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.