Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8128 Esas 2020/2712 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8128
Karar No: 2020/2712
Karar Tarihi: 25.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8128 Esas 2020/2712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, asker arkadaşı olan tanık... ile elinde yüklü miktarda yabancı para olduğunu bozdurmak için babasının yardım edip edemeyeceğini sordu. Katılanın da sanığın bulunduğu yere gittiği, sanığın önce gerçek İsviçre Frangı verdiği, katılanın iki adet banknotu döviz bürosuna götürdüğü ve gerçek olduğunu anlayınca elindeki tüm parayı almak istediğini sanığa söylediği ve 50.000 TL’ye anlaştığı, sanığın katılandan 50.000 TL’yi alıp Frankları getirmek için uzaklaşıp ortadan kaybolmak suretiyle atılı suçu işlediği iddia edilen olayda; sanığın savunması, katılan ve tanıkların beyanları ile dosya kapsamındaki deliller değerlendirilerek sanığın dolandırıcılık suçundan mahkum edilmesine karar verildi. Hükmün bir kısmı olan adli para cezasında yanlış hesaplama yapıldığından hükmün düzeltilerek onanmasına hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 157/1 maddesi (Dolandırıcılık suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (Müteselsil Sorumluluk)
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/2-4 maddeleri (Adli Para Ceza Hükümleri)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Adli Para Cezasının Hesabı)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. m

15. Ceza Dairesi 2018/8128 E. , 2020/2712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, asker arkadaşı olan tanık ... ile irtibata geçerek elinde yüklü miktarda yabancı para olduğunu bozdurmak için babasının yardım edip edemeyeceğini sorduğu, ...’ın durumu babası katılana anlattığı, katılanın da sanığın bulunduğu yere gittiği, sanığın önce gerçek İsviçre Frangı verdiği, katılanın iki adet banknotu döviz bürosuna götürdüğü ve gerçek olduğunu anlayınca elindeki tüm parayı almak istediğini sanığa söylediği ve 50.000 TL’ye anlaştığı, sanığın katılandan 50.000 TL’yi alıp Frankları getirmek için uzaklaşıp ortadan kaybolmak suretiyle atılı suçu işlediği iddia edilen olayda;
Katılan ve tanıkların beyanları, sanığın savunması ile sanığın eyleminin uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre; sanığın baştan itibaren hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Sanık hakkında verilen hükümde 625 gün adli para cezası, sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önüne alınarak bir gün karşılığı adli para cezasının TCK’nın 52/2 maddesi gereği 20,00 TL üzerinden hesaplanarak sanığın 12.500 TL adli para cezası ile cezalandırılması yerine yanlış hesap yapılarak 18.750,00 TL adli para ceza ile cezalandırılmasına karar verilerek fazla adli para cezası tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından, adli para cezasına ilişkin sırasıyla “18.750 TL" adli para cezası teriminin çıkarılarak yerine, “12.500 TL" adli para cezası ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.