Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2013/6082 Esas 2013/18738 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


DAVA :Davacı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti ile bakiye süre ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilmiş olmakla Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi. gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi davalıya ait işyerinde belirli süreli iş sözleşmesi ile çalıştığını, sözleşmesinin işverence süresinden önce ve haklı neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek kalan süreye ait ücretlerinin ödetilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren işçi ile yapılmış yazılı bir iş sözleşmesinin olmadığını savunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda taraflar arasında yazılı bir iş sözleşmesinin olmadığı ancak emsal sözleşmeler gereği 1 yıllık yapıldığının kabulü ile kalan süresine göre ücretleri belirlenmiştir.
Mahkemece sözleşmenin belirli süreli olduğu kabul edilerek, kalan süreye ait ücret talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Yasa ile öngörülen bazı özel durumlar dışında (625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu, 5580 S.Y.) işçi ile işveren arasında belirli süreli iş sözleşmesi yapılması bir zorunluluk değildir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 11. maddesinde yazılı koşulların varlığı halinde dahi tarafların belirsiz süreli iş sözleşmesi yapmaları mümkündür.
Somut olayda davacı işçi iş ilişkisinin belirli süreli olduğunu ileri sürmüşse de bu yönde iddiasını kanıtlayamamıştır. Dosyanın geri çevrilmesi üzerine de yazılı belirli süreli iş sözleşmesinin sunulmadığı görülmektedir. Bu durumda sözleşmenin kalan süresine ait isteğin reddi gerekirken yazılı şekilde talebin kabulü hatalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.06.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.