Kenevir ekme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/7498 Esas 2018/1982 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7498
Karar No: 2018/1982
Karar Tarihi: 17.04.2018

Kenevir ekme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/7498 Esas 2018/1982 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında Gönen Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/46 esas ve 2011/126 sayılı kararı ile kasten yaralama suçundan verilen 4 ay hapis cezasının tekerrür uygulamasına esas aldı. Sanığın tehdit suçuna ilişkin hükümleri uzlaşma kapsamında olduğu anlaşıldı ve bu durumda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip, hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK\"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek, uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldü. Yargılama sürecinde tüm işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, sanığın suçu işlediğinin saptandığı ve sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün onaylanmasına karar verildi. Kanun maddeleri: TCK 86/2, CMK 253/1-a, 5271 sayılı CMK 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler, 5237 sayılı TCK\"nın 106/1. maddesi, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi, CMK 254. maddesi, TCK’nın 53. maddesi.

20. Ceza Dairesi 2017/7498 E. , 2018/1982 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında Gönen Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/46 esas ve 2011/126 sayılı kararı ile kasten yaralama suçundan verilen 4 ay hapis cezasının tekerrür uygulamasına esas alındığı, TCK"nın 86/2 maddesinde düzenlenen yaralama suçunun CMK"nın 253/1-a maddesinde belirtildiği üzere soruşturulması ve kovuşturulması şikayete tabi suç kapsamında olması ve aynı ilamda tehdit suçundan verilen 7 Ay 15 Gün hapis cezası yönünden, hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesinin ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip, hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinden, uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, eleştiri dışında, doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 17/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.