Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/1110 Esas 2019/5864 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1110
Karar No: 2019/5864
Karar Tarihi: 09.04.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/1110 Esas 2019/5864 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen Mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz başvurusu incelendi. Sanık ... ve ...’ın temyiz itirazı reddedilerek hükümlerin onanmasına karar verildi. Sanıkların suçları ise Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçlarıdır. Mahkumiyetin tekerrüre esas mahkumiyet olarak kullanılamayacağı kararı ise TCK’nın 191. maddesi gereğince kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olup, kanun değişikliği sonrası koşulları sağlandığı takdirde \"davanın düşmesi\" ve “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” seçeneklerine de yer verilmiştir. Detaylı kanun maddeleri ise TCK’nın 191/1. maddesi ve 6545 sayılı Kanun'dur.

13. Ceza Dairesi 2019/1110 E. , 2019/5864 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın mükerrirliğe esas mahkumiyetinin, TCK"nın 191/1. maddesi gereğince kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olup, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” şeklinde düzenleme getirmesi ayrıca aynı Kanun"la 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle lehe olan bu düzenleme ve TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca sözü edilen hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi ise infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni görülmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ... ve ...’ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 09/04/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.