MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 12. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 7. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 17/11/2017 tarih ve 2017/250 E.- 2017/905 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi"nce verilen 28/06/2018 tarih ve 2018/402 E.- 2018/834 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 21.08.2000 tarihinde davalı şirkete 15.223,50 TL yatırdığını, yatırılan bu paranın euro para birimine çevrilerek euro hesabına kaydedildiğini ve müvekkiline 136964 hesap numaralı kâr ve zarara katılma hesap cüzdanı verildiğini, davalı şirketin topladığı fonları kanuna karşı hile yaparak kendisine menfaat elde etme amacıyla kullandığını ve davalı şirketin organlarının ve yöneticilerinin ağır kusurlu davranmasından dolayı müvekkilinin zarara uğratıldığını, taraflar arasında kurulan sözleşmenin müvekkilinin iradesi sakatlanmak suretiyle kurulduğunu, bu sebeple geçerli bir ortak ilişkisi kurulmadığını, davalının sebepsiz zenginleştiğini, TTK 553 gereği tasfiye memurlarının alacaklılara karşı şahsen sorumlu olduklarını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir kâr zarar ortaklığı ilişkisinin kurulmadığının tespiti ile taraflar arasındaki sözleşmenin geriye etkili olacak şekilde feshi ve müvekkilinden tahsil edilen 26.805,50 Euronun 21.08.2000 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacının dava tarihi itibariyle müvekkili şirketten henüz kesinleşmiş muaccel ve likit bir alacağının bulunmadığını, şirket münfesih olduğundan davanın reddi gerektiğini, dava tarihi itibariyle muaccel ve talep edilebilir likit bir alacak sözkonusu olmadığından herhangi bir faiz de talep edilemeyeceğini savunarak,davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Diğer davalılar vekili, davacının İhlas Finans A.Ş ile sözleşme imzaladığını, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, benzer açılan davaların reddedildiğini, tasfiye işlemlerinin halen devam ettiğini savunarak, aleyhlerine açılan davanın reddine talep etmişlerdir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davalı finans şirketin halen tasfiye halinde olduğu ve bu aşamada kar ve zarar tespitinin yapılmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi tarafından tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı finans şirketinin halen tasfiye halinde olup bu aşamada kâr ve zarar durumunun sonuçlanmadığı, davacının kâr ve zarar hesabına yatırdığı para hakkında talepte bulunmasının mümkün bulunmadığı, alacağın muaccel hale gelmediği ve tasfiye memurlarına yönelik istem bakımından iddianın ispat edilemediği gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.