Hırsızlık - hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11152 Esas 2019/5852 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın 08.06.2015 tarihli temyiz dilekçesinde sadece hırsızlık ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla sanık hakkında hırsızlık ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından verilen hükümlere yönelik yapılan incelemede;
Sanığın, katılanın paydaşı olduğu tarladan iş makinası ile kazı yapmak suretiyle yol açması, tarlanın etrafındaki çitlere ve tarlada islifli halde bulunan çatı kiremitlerine zarar vermesi şeklindeki hukuki anlamda tek olan eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 44. maddesi delaletiyle TCK’nın 154/1. maddesindeki suçu oluşturduğu, sanığın ayrıca bahsedilen tarladan yol açarken dikili halde bulunan muhtelif ağacı kestikten sonra bu ağaçları çalması şeklindeki eylemlerinin de yine hırsızlık eyleminin, suça konu olan ağaçların mülkiyetine yönelik olduğu dikkate alındığında TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilerek sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik kanun yararına bozma yoluna gidilmesi olanaklı görülmüştür.
Sanığın, katılanın paydaşı olduğu tarladan iş makinası ile kazı yapmak suretiyle yol açması, tarlanın etrafındaki çitlere ve tarlada islifli halde bulunan çatı kiremitlerine zarar vermesi şeklindeki hukuki anlamda tek olan eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 44. maddesi delaletiyle TCK’nın 154/1. maddesindeki suçu oluşturduğu, sanığın ayrıca bahsedilen tarladan yol açarken dikili halde bulunan muhtelif ağacı kestikten sonra bu ağaçları çalması şeklindeki eylemlerinin de yine hırsızlık eyleminin, suça konu olan ağaçların mülkiyetine yönelik olduğu dikkate alındığında TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu her ne kadar suç tarihinde TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamında bulunmadığı, uzlaşma kapsamına giren hakkı olmayan yere tecavüz suçu ile birlikte işlenmesi nedeniyle, 5271 sayılı Kanun"un 253/3. maddesinde “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” hükmü uyarınca, uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı gibi yapılan uzlaştırma teklifinin de hukuken geçersiz olacağı anlaşılmış ise de hükümlerin tarihinden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile TCK’nın 141/1.maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alınması ve bu nedenle CMK.nın 253/3. maddesinin 2. cümlesinde yer alan engelin ortadan kaldırılmış olması gözetilerek 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK’nın 141/1 ve 154/1 maddeleri kapsamındaki suçların uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle isteme kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 09.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.