Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/9532 Esas 2014/16609 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili, davalı ... vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere ve özellikle, temyiz edenin sıfatıyla temyiz nedenlerine göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297’nci maddesindeki; “...taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir” düzenlemesi uyarınca; hükümlerin çelişkiden uzak ve infaza elverişli olması, gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gerektiği nazara alınmaksızın; davacının kabule konu sigortalılık süresinin hükümde: “2- Davacı ..."ün 20/12/1990-10/04/1998 tarihleri arasında davalı alt işveren ..."ın işçisi olarak hizmet akdi ile kesintisiz bir şekilde çalıştığı ve bu süre içerisinde Kuruma eksik bildirilen hizmet sürelerinin olduğunun TESPİTİNE, doğacak prim ve vs. alacaklardan davalılar ... ile ...."nin müteselsilen sorumlu olduklarının belirlenmesine,” şeklinde infaza elverişli şekilde gösterilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6217 sayılı Kanunun 30"uncu maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen geçici 3"üncü madde atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 438"inci maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının ikinci bendi silinerek yerine; “2- Davacı ..."ün 20/12/1990-10/04/1998 tarihleri arasında davalı alt işveren ..."ın işçisi olarak hizmet akdi ile kesintisiz bir şekilde çalıştığı ve bu süre içerisinde Kuruma eksik bildirilen sürelerinin: 1990 yılında 4 gün, 1991 yılında 129 gün, 1992 yılında 154 gün, 1993 yılında 172 gün, 1994 yılında 217 gün, 1995 yılında 186 gün, 1996 yılında 108 gün, 1997 yılında 180 gün, 1998 yılında 5 gün olmak üzere toplamda 1155 gün hizmet sürelerinin olduğunun TESPİTİNE, doğacak prim ve vs. alacaklardan davalılar ... ile ...."nin müteselsilen sorumlu olduklarının belirlenmesine,” bendinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.07.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.