MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Dava dilekçesinde, ortak yere el atmanın önlenmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar vekili dava dilekçesinde, davalı ..."un anataşınmazda maliki olduğu bodrum kattaki dükkanına apartmanın sığınak ve otopark alanlarını dahil ederek büyüyen dükkanını diğer davalıya kiraladığını; KMK 16.madde gereğince kat maliklerinin anagayrimenkulün bütün ortak yerlerine arsa payları oranında ortak mülkiyet hükümlerine göre malik olduklarını, nitekim taşınmazın yönetim planının 3.maddesinin atfıyla KMK madde 4"te sığınak ve otoparkın ortak yerler içerisinde tanımlandığını, bu anlamda davalıların işgal ettiği bölümlerin ortak alana girdiklerini, kaldı ki KMK madde 45 gereğince ana yapının ortak yerleri ancak tüm kat maliklerinin oy birliği ile aldıkları karar üzerine kiraya verilebileceğini, aksi halde sözleşmenin hüküm ifade etmeyeceğini ileri sürerek davalıların apartmanın ortak yeri olan sığınak ve otopark alanlarına yaptığı müşterek müdahalelerin önlenmesini istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davada, davalı ..."un anataşınmazda bağımsız bölüm maliki olduğu ve davalı tarafından ortak yer niteliğinde olan sığınak ve otoparkın bağımsız bölüme dahil edilerek diğer davalıya ve dava dışı ... "ne kiraya verildiği, ancak kiracı olan tekstil şirketinin davaya dahil edilmediği anlaşılmaktadır. Bu tür davalarda yargılama sonucu verilecek karar davada yer almayan diğer kiracı olan tekstil şirketinin de hukukunu yakından ilgilendirdiğinden, mahkemece usul ekonomisi de gözetilerek kiralanan bağımsız bölümün diğer kiracısı tekstil şirketinin de davaya dahil edilip, taraf teşkili sağlandıktan sonra tüm deliller toplanıp oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar verilmesi yerine, taraf teşkili sağlanmadan işin esasına girilerek davanın kabulü doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 09.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.