Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19066 Esas 2019/3541 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan ceza tayin edilirken adının ... olarak yazılması ve gerekçeli karar başlığında suç adı kısmında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun konut dokunulmazlığını bozma olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçları açısından 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkından TCK"nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan ve sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin sanıklardan ayrı ayrı alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanıktan ne şekilde tahsil edileceğinin kararda gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının yargılama giderleriyle ilgili bölümündeki yargılama giderlerinin sanıklardan neden oldukları tutar kadar ayrı ayrı alınmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi karşısında, suçun geceleyin işlenmesi nedeniyle TCK"nın 143. maddesi uyarınca cezanın, üst sınır olan 1/3 oranında arttırılmasına karar verilirken yasal ve yeterli bir gerekçe gösterilmemesi,
2-5237 sayılı TCK"nın 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 8 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 2 yıl 2 ay 20 gün hapis yerine, 1 yıl 14 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
3- Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin sanıklardan ayrı ayrı alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanıktan ne şekilde tahsil edileceğinin kararda gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 26.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.