Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2015/6461 Esas 2017/7058 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtiraz

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiş olup hükmün davacı ve davalı taraflarından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2013/20 Esas 2014/110 Karar sayılı ilamına dayanılarak başlatılan icra takibinde, borçlu vekili, İcra Mahkemesi"ne başvurarak; takip konusu borcun takip tarihinden önce alacaklının hesabına ödendiğinden bahisle icranın geri bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Alacaklı vekili, dayanak ilamın 01.04.2014 tarihinde takibe konulmasına rağmen ödemenin 04.04.2014 tarihinde gerçekleştirildiğini, borçlu tarafından yapılan 110.679,36 TL ödemenin takibin açılması ile hak kazanılan icra masrafları, vekalet ücreti ve diğer ferileri karşılamadığını belirterek itirazın reddini savunmuştur.
Mahkemece, icranın geri bırakılması talebinin kısmen kabul kısmen reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, alacaklı ve Katılma yoluyla borçlu vekilince ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
1-Borçlu vekilinin temyiz itirazları yönünden; tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz sebeplerinin reddine,
2- Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Başvuru, İİK"nun 33/1. maddesine dayalı, icra emri tebliğinden önceki döneme ilişkin itfa itirazıdır.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 100 (818 sayılı B.K"nun 84.) maddesinde kısmi ödemelerin öncelikle faizden ve masraftan mahsup edileceği hükmüne yer verilmiştir. Başka bir anlatımla kısmi ödemelerin öncelikle fer"i alacaklardan mahsup edileceği kuralı bulunmaktadır.
Mahkemece hükme kısmen esas alınan bilirkişi raporunda, borçlu tarafından yapılan ödemeden TBK 100. maddesine göre öncelikle faiz ve takip masrafları (icra vekalet ücreti dahil) mahsup edilmeden bakiye alacak tespit edildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda Mahkemece, yukarıda belirlenen kurallar ışığında; TBK 100 (BK"nun 84.) maddesi uyarınca, İİK"nun 33. maddesi kapsamında kalan kısmi ödemelerin öncelikle faiz ve masraflardan, geriye kalan paranın ise asıl alacaktan mahsup edilmesi ile bakiye alacağın bu suretle saptanması gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ve hatalı bilirkişi raporu esas alınarak sonuca gidilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle borçlu vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte yazılı nedenlerle alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA; taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 15.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.