Danıştay 4. Daire 2021/2518 Esas 2021/5352 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/2518
Karar No : 2021/5352

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Teknik Hırdavat Petrol Gıda İnş. Turz. Taah. Giyim Nakliye Zahire Tarım Hay. Orman Ürn. İmalat İthalat İhracat Otomotiv San. ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımı yaptığından bahisle, 2013/1,10 ve 11. dönemlerine ilişkin olarak tarh edilen katma değer vergisi ve tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacının ilişkili şirkete yaptığı satışlarda kâr amacı gütmediği, mükellef şirket yetkilisinin ifadesi ile kâr oranının %1 bile olmadığının kabul edildiği, Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 27. maddesinde tanımlanan emsal bedel uygulamasına aykırı hareket edildiğinin anlaşıldığı, incelemeci tarafından matrah tespiti yapılırken, mükellefin lehine olacak şekilde toptan satışlardaki brüt kârlılık oranına göre hesaplama yapıldığı ayrıca faturaların ihtiva ettiği malların maliyet bedellerinin tespit edilemeyeceği hususunun mükellef tarafından da kabul edilmiş olduğu anlaşıldığından tek kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık bulunmadığı, tekerrürün dayanağı olarak 02/08/2012 tarihinde şirket yetkililerine tebliğ edilen 14/09/2012 tarihinde uzlaşılarak kesinleşen 2006/08 dönemine ilişkin katma değer vergisi için kesilen vergi ziyaı cezasının gösterildiği, söz konusu cezaya ilişkin fiilin 2006 yılında işlendiği ve cezanın 2012 yılında kesinleştiği, dava konusu cezanın 2013 yılına ilişkin olduğu anlaşıldığından davacı adına kesilen vergi ziyaı cezasına tekerrür uygulanmasında da hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, ilişkili şirketle mal alış satış işlemleri yapılmasının amacının acil stok ihtiyacını karşılamak ve mal çeşitliliğini artırmak olduğu, … Ltd.Şti.'nin ilişkisiz kişilerden almış olduğu malları satarken uyguladığı kârlılık oranının, davacıdan aldığı malları satarken uyguladığı karlılık oranı ile aynı olduğu, ilişkili şirkete yapılan satışların ticaret politikası gereği düşük tutulduğu, denetim elemanının ortalama fiyat esasını uygularken yeterli çalışmayı yapmadığı, tüm mallar için aynı kârlılık oranını uygulayarak hesaplama yaptığı, malların gerçek fiyatının tespiti mümkün iken Vergi Usul Kanunu 267. Maddesi hükümlerinin uygulandığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
2013/1,10,11. dönemleri tek kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden;
Mahkeme kararının Danıştay tarafından bozulması halinde, Mahkemece bu karara uyulmak suretiyle verildiği ifade edilen kararlara karşı yapılacak temyiz başvurularının bozma esaslarına uyulmuş olup olmadığı yönünden incelenmesi mümkündür. İncelenen dosya içeriğinden Mahkeme kararının tek kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine ilişkin kısmının Danıştay Dördüncü Dairesinin 24/09/2020 tarih ve E:2016/8358, K:2020/3216 sayılı bozma kararında yazılı gerekçelere uygun olduğu görülmektedir.
Vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanarak kesilmesi yönünden;
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen kararın tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmı usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.