Danıştay 4. Daire 2021/2517 Esas 2021/5353 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/2517
Karar No : 2021/5353

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Teknik Hırdavat Petrol Gıda İnş. Turz. Taah. Giyim Nakliye Zahire Tarım Hay. Orman Ürn. İmalat İthalat İhracat Otomotiv San. Ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü…

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımı yaptığından bahisle, 2013/1-3, 4-6, 7-9, 10-12. dönemine ilişkin olarak resen tarh edilen geçici vergiye bağlı tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacının ilişkili şirkete yaptığı satışlarda herhangi bir kâr amacı olmadığının davacı şirket yetkilisinin ifadesi ile kabul edildiği, yapılan satışların transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımı olduğu hususunda bir tereddüt bulunmadığı, incelemeci tarafından matrah tespiti yapılırken, iç emsale göre toptan satışlardaki kârlılık oranı esas alınarak, mükellefin lehine olacak şekilde hesaplama yapıldığı ayrıca faturaların ihtiva ettiği malların maliyet bedellerinin tespit edilemeyeceği hususunun mükellef tarafından da kabul edilmiş olduğu anlaşıldığından geçici vergi üzerinden kesilen tek kat vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı, tekerrürün dayanağı olarak 02/08/2012 tarihinde şirket yetkililerine tebliğ edilen 14/09/2012 tarihinde uzlaşılarak kesinleşen 2006/08 dönemine ilişkin katma değer vergisi için kesilen vergi ziyaı cezasının gösterildiği, söz konusu cezaya ilişkin fiilin 2006 yılında işlendiği ve cezanın 2012 yılında kesinleştiği, dava konusu cezanın 2013 yılına ilişkin olduğu anlaşıldığından davacı adına kesilen vergi ziyaı cezasına tekerrür uygulanmasında da hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, vergi inceleme raporunda karşılaştırılabilirlik analizinin ve risk analizinin ihmal edildiği, emsal bedel belirlenirken ilişkili kişilere mal satımı ile ilişkisiz kişilere mal satımı arasındaki ekonomik unsurların dikkate alınmadığı, davacının düşük kâr marjlı da olsa mal satarak o an için mallarını nakit paraya dönüştürmek istediği, inceleme elemanı tarafından tespit edilen kârlılık oranının tüm mallar için uygulandığı, fiyatı belirlenebilecek mallar için Vergi Usul Kanunu 267. maddesi hükümlerinin uygulanamayacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.