MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 22. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada KDZ.Ereğli 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 17/03/2017 tarih ve 2013/189 E- 2017/51 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi"nce verilen 16/07/2018 tarih ve 2017/1823 E.- 2018/1289 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının yönetim kurulu başkanı olduğu şirketin müvekkilinden satın aldığı cüruf ve atölye hizmetleri nedeniyle doğan borcun 6 ay içinde ödenmemesi halinde 1.877.044,55 TL anapara borcuna müşterek borçlu müteselsil kefil olduğuna dair 01/12/2003 tarihinde taahhütname verdiğini, taahhütnamenin verdildiği tarihten itibaren dava tarihine kadar ödeme yapılmadığını, sadece 22/10/2008 tarihinde borca karşılık verilen ipoteğin paraya çevrilmesinden dolayı 110.271,00 TL tahsilat yapıldığını ileri sürerek, toplam 1.588.598,95 TL kalan borcun her bir kısmının muacceliyet tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davaya süresi içinde cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre; bilirkişi raporuyla davacı şirketin davalıdan 1.519.963,20 TL alacaklı olduğunun belirlendiği, raporun usul ve yasaya uygun olup, denetime elverişli bulunduğu gerekçesi ile davacının davasının kısmen kabulü ile 1.519.963,20 TL alacağın 15/10/2008 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiz ile birlikte borçlu davalıdan alınarak davacı alacaklıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, borç miktarının 1.877.004,55 TL olduğu, taahhütname öncesi 31.07.2003 tarihinde yapılan ödemenin mahsubunun doğru olmadığı gibi ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla girişilen icra takibi üzerine tahsil edilen 110.271,00 TL"nin yine davacı kayıtlarına göre 22.10.2008 tarihi itibariyle dava dışı Erdem Çimento San. ve Tic. A.Ş"nin borcundan mahsup edilerek bakiye kısım için talepte bulunulduğu gözetilmeden davacının alacağını tespit eden bilirkişi raporunun hükme esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, Kdz. Ereğli Hukuk Mahkemesi"nin 2013/189 Esas, 2017/51 Karar sayılı ve 17/03/2017 tarihli kararının kaldırılmasına, yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına, davanın kabulüne, 1.588.598,95 TL"nin ödeme tarihi olan 15/10/2008 tarihinden itibaren avans faiziyle davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına, 01/12/2003 tarihli taahhütnamede davalının anapara borcuna kefil olduğunun anlasılmasına ve temyiz edenin sıfatına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istek halinde aşağıda yazılı 27.085,60 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 08/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.