Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2461 Esas 2019/3529 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2461
Karar No: 2019/3529
Karar Tarihi: 26.02.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2461 Esas 2019/3529 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Sanık, olayın gece vakti gerçekleştirdiği halde, hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK'nın 143. maddesi ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde aynı Kanun'un 116/4. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmedi. Sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiği belirtiliyor ve TCK'nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle adli sicil kaydı dikkate alınarak hak yoksunluklarının uygulanması mümkün görünüyor. Mahkeme kararı oybirliği ile onandı. Kanun maddeleri: TCK'nın 143. maddesi (hırsızlık suçu), TCK'nın 116/4. maddesi (konut dokunulmazlığını bozma suçu), TCK'nın 142/1-b. maddesi (birinci dereceden hırsızlık suçu), TCK'nın 58. maddesi (mükerrirlik).

2. Ceza Dairesi 2017/2461 E. , 2019/3529 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vaktinin saat 17:55’te başladığının, sanığın olay günü saat 18:30 sıralarında şikayetçinin konutuna girdiğini ifade ettiğinin anlaşılması karşısında; eylemlerini gece vakti gerçekleştirdiği halde, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK"nın 143. maddesinin ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde aynı Kanun’un 116/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin ve adli sicil kaydına göre Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/04/2010 tarih ve 2009/160 Esas, 2010/252 Karar sayılı kararı ile TCK’nın 142/1-b. maddesine uyan hırsızlık suçundan 8 ay hapis cezasına ilişkin ilamda da TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeni ile sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 26.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.