Danıştay 4. Daire 2018/922 Esas 2021/5386 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/922
Karar No : 2021/5386


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU :… Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, kanuni temsilcisi olduğu T.H. … Otomasyon Makine Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.'nin sahte fatura düzenlediğinden bahisle takdir komisyonu kararlarına istinaden vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen 2011 yılı kurumlar vergisi ile 2011/1-3,10-12 dönemleri geçici vergilerin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı kararda; davacının kanuni temsilcisi olduğu Galata Vergi Dairesi mükellefi T.H. … Otomasyon Makine Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu incelendiğinde, söz konusu şirketin sahte fatura düzenleme faaliyeti ile iştigal ettiği anlaşıldığından, elde edildiği tespit edilen komisyon kazancı üzerinden davacı adına tarh edilen vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinde ve aslı aranmayan geçici vergiler üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; olayda, davacının kanuni temsilcisi olduğu şirketin 17/06/2013 tarihinde tasfiyesinin tamamlandığı ve bu durumun 24/06/2013 tarihli Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde yayımlandığı, daha sonra şirket adına sahte fatura düzenlediğinden bahisle 24/01/2014 tarihli Vergi Tekniği Raporu'nun tanzim edildiği; bu durumda, şirket hakkındaki incelemenin, şirketin ticaret sicilinden silinmek suretiyle tüzel kişiliği son bulduktan sonra tamamlandığı anlaşıldığından, davacı adına tarh edilen vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinde ve aslı aranmayan geçici vergiler üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf başvurusunun kabulüne, Mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacı adına yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı, temyiz isteminin kabulü ve Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nda "derdestlik" müessesesi düzenlenmemiş ve Kanun'un 31. maddesinde, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu ve bu Kanunu yürürlükten kaldıran Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun derdestlik ile ilgili maddelerine atıfta bulunulmamış olmakla birlikte, tarafları, konusu ve sebebi aynı olan bir davanın daha önce aynı veya başka bir mahkemede açıldığının ve görülmekte olduğunun saptanması hâlinde, usul hukukunun temel kavramlarından olan derdestlik müessesesinin temelinde yatan, ilk davanın aynısı olan ikinci davanın açılmasında davacının hukukî yararı bulunmadığı olgusundan hareketle, hüküm ve sonuçlar kıyasen uygulanmak suretiyle tarafları ve konusu aynı olan ikinci davanın açıldığının tespiti halinde derdestlik hususunda karar verilmelidir.
Dosyanın ve Danıştay Dördüncü Dairesinin E:2019/8066 sayılı dosyasının birlikte incelenmesinden, dava konusu cezalı tarhiyatlara ilişkin 28/12/2015 tarihli ihbarnameler düzenlenmeden önce aynı vergiler için davacı adına tanzim edilen 17/03/2015 tarihli ihbarnamelerin tebliği üzerine … Vergi Mahkemesi nezdinde E:… sayılı davanın açıldığı, söz konusu Mahkemece verilen kararın bozulması üzerine aynı Mahkemece uyuşmazlığın esası incelenerek verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı davanın kabulüne ilişkin kararın ise Danıştay Dördüncü Dairesinin 20/10/2021 tarih ve E:2019/8066, K:2021/5385 sayılı kararı ile onandığı anlaşılmıştır.
Bu durumda, aynı döneme ilişkin, aynı konuda ve aynı miktarda olduğu anlaşılan dava konusu vergilerin, mükerrer tarhiyata sebebiyet verdiği sonucuna varıldığından, dava konusu vergi ve cezaların kaldırılması yolundaki Vergi Dava Dairesi kararında sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının yukarıda belirtilen gerekçeyle ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 20/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.