Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : TCK"nın 241/1, 62, 52/2-4, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 5000 TL adli para cezası ve taksitlendirme


Dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tefecilik suçunda suç tarihinin kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih, zincirleme suçlarda ise son suçun işlendiği gün olduğu, Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 tarihli ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere, değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç karşılığı ödünç para verilmesi halinde zincirleme tek tefecilik suçunun oluşacağı nazara alındığında;UYAP sisteminden yapılan sorgulamada, Polatlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/06/2014 tarihli ve 2013/430 Esas, 2014/533 Karar sayılı ilamıyla sanığın tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine söz konusu dava dosyasının Dairemizin 2020/2089 esasına kaydedildiği, suç tarihinin 10/06/2012, iddianame tarihinin 28/06/2013 olduğu, yine sanık hakkında Polatlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/02/2016 tarihli ve 2014/247 Esas, 2016/124 Karar sayılı ilamıyla sanığın tefecilik suçundan davanın reddine karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine söz konusu dava dosyasının Dairemizin 2020/8080 esasına kaydedildiği, suç tarihinin Ocak 2013, iddianame tarihinin 14/03/2014 olduğu, temyize konu bu dosyada ise suç tarihinin her ne kadar karar başlığında 2012-2013 yılları olarak yazılmış ise de sanığın en son borç verdiği Mayıs 2013 tarihinin suç tarihi olduğu, iddianame tarihinin de 09/09/2013 olması karşısında, sanık hakkında tefecilik suçundan benzer mahiyette davalar açılıp açılmadığı hususunda C. Savcılığı aracılığıyla da araştırma yapılıp, mümkünse davaların birleştirilmesinden, kesinleşmesi veya birleştirme olanağının ortadan kalkması durumunda ise asıllarının veya onaylı örneklerinin bu dosya arasına konulmasından sonra sanığın aralarında hukuki kesinti bulunmayan ve mağdurları farklı olan eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme tek tefecilik suçunu oluşturması nedeniyle TCK"nın 3/1 ve 61/1. maddeleri de gözetilerek hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken yetersiz gerekçe ve eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/1. maddesinde yer alan "Kamu davasına katılma üzerine, mahkumiyete karar verilmiş ise vekili bulunan katılan lehine Tarifenin ikinci kısım ikinci bölümünde belirlenen avukatlık ücreti sanığa yükletilir." şeklindeki hüküm uyarınca, kendisini vekille temsil ettiren katılan Hazine lehine vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.