Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12827 Esas 2019/5826 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12827
Karar No: 2019/5826
Karar Tarihi: 08.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12827 Esas 2019/5826 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçu mahkumiyeti hakkındaki karar, temyiz edilmiştir. Dosya incelendikten sonra, suç tarihinde yürürlükte olan kanunların iptal edilmesi ve yerine yeni kanunların yürürlüğe girmesi nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, çalınan paranın işyeri içinde mi yoksa dışında mı olduğunun belirlenememesi nedeniyle, suçun TCK'nın 141/1. maddesi veya 142/2-h maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda yer alan kanun madde ve hükümleri şöyle açıklanabilir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi uyarınca, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine ek

13. Ceza Dairesi 2018/12827 E. , 2019/5826 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Gerekçeli Karar başlığında "01/12/2014" olan suç tarihinin sehven "13/12/2014" olarak yazılmış olması mahallinde düzeltilmesi olanaklı yazım hatası olarak görülmüştür.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dosya içeriğinden suça konu paranın alındığı yer olan boks makinasının işyeri önünde açıkta mı yoksa işyeri içinde mi olduğunun tespit edilememesi karşısında suça konu eşyanın çalındığı yer tereddüde yer vermeyecek şekilde tespit edilerek, suça konu paranın bina içerisinden çalınmış olması halinde eylemin TCK"nın 142/2-h maddesindeki hırsızlık suçunu, işyeri önünde açıkta duran yerden çalınmış olması halinde ise eylemin TCK"nın 141/1. maddesindeki hırsızlık suçunu oluşturması halinde uzlaştırma kapsamında kalacağı gözetilerek,
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın 16.01.2015 tarihli savunmasında “müşteki evimize gelip babamla görüşünce, babam kendisine hırsızladığımız parayı fazlasıyla verdi” şeklindeki savunması karşısında müştekinin duruşmaya davet edilerek zararının hangi aşamada giderildiği hususunda beyanının alınması ve sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 168/1. veya TCK"nın 168/2. maddelerinden birinin uygulanıp uygulanmaması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.