MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Trabzon 2. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 18/12/2014 tarih ve 2012/369-2014/520 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili kurumun mülkiyetinde bulunan enerji nakil hatlarından, müvekkili kurumun muvafakatinin alınması ve hat katılım payı ödenmesi koşuluyla elektrik dağıtımı yapan kuruluşlarca üçüncü kişilere müstakil abonelikler tesis edilebileceğini, müstakil aboneliklerle enerji nakil hatlarının kullanılması karşılığında müvekkili kurumun yönetim kurulunca belirlenen tarifeye göre hesaplanan hat katılım payının ve bakım işletme masraflarının müvekkili kuruma ödenmesinin gerektiğini, elektrik dağıtım firmalarının müvekkiline ait enerji nakil hatları üzerinde herhangi bir müşterisinin bağlantı talebini karşılamaksızın kendi ihtiyaçları için kullanımları durumunun da üçüncü kişi kullanımı gibi değerlendirildiğini, bu nedenle davalının belirtilen enerji nakil hatlarından enerji kullanması halinde müvekkiline hat katılım payı ödemek zorunda olduğunu, bu kapsamda davalının Yağlıdere-Umutbükü enerji nakil hattından müvekkilinin bilgisi dışında ve katılım payını ödemeksizin 04.07.2002 tarihinden itibaren enerji kullandığının tespit edildiğini ileri sürerek, 8.856,46 TL"nın 04.07.2002 tarihinden itibaren hesaplanacak reeskont faizi ve diğer fer"ileri ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın yetkisiz mahkemede açıldığını ve zamanaşımına uğradığını, söz konusu enerji nakil branşman hatlarının bir kısmının müvekkili tarafından diğer abonelere elektrik enerjisi sağlamak için kullanıldığını, bu hatların bakım ve onarımlarının müvekkili tarafından gerçekleştirildiğini ve karşılığında davacıdan bedel talep edilmediğini, söz konusu hatların davacıya ait olduğunun da kanıtlanmadığını, müvekkilinin davacıya hat katılım payı ödemek zorunda bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu Yağlıdere-Umutbükü TV verici anteninin ve ilgili tüm altyapı tesislerinin mülkiyet ve işletmesi üzerindeki tasarruf yetkisinin tüm ticari hakları ile 31/12/1999 tarihli protokol tarihi itibarıyla davacı tarafa geçtiği, davalının söz konusu enerji nakil hattından OG/AG trafo ve dağıtım sistemi altyapısı ile ilgili olarak AG çıkışından 04/07/2002 tarihinden itibaren enerji dağıtımı hizmeti yapılması sonucunda yararlandığı ve sonuçta bir hizmet ve menfaat temin ettiği, davacının davalıdan dava tarihi itibarıyla 5.612,00 TL hat katılım payı ve 3.106,15 TL bakım-onarım masrafı olmak üzere toplam 8.718,15 TL alacaklı olduğu, alacağa KDV ilave edilmesi gerektiği, dava tarihinden önce davalının temerrüde düşürüldüğünün davacı tarafından ispat edilemediği gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile 8.718,15 TL"nin KDV"si ve dava tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bentin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, davacıya ait enerji nakil hatlarının katılım payı ve bakım-onarım bedeli ödenmeksizin kullanıldığı iddiasına dayalı alacak istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı şekilde, davacının katılım payı talebiyle birlikte ayrıca bakım ve onarım masrafı talebi de kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı vekili, davalı tarafından kullanılan enerji nakil hatlarının bakım ve onarımının davacı tarafından yapıldığını ileri sürerek katılım payı ile birlikte ayrıca bakım ve onarım masraflarını da talep etmiş, davalı vekili ise davalı tarafından kullanılan dava konusu enerji nakil hatlarının bakım ve onarımının davalı tarafından yapıldığını, davacı tarafından bakım ve onarımın hiçbir zaman yapılmadığını savunmuştur. Ayrıca dosya kapsamında, dava konusu enerji nakil hatlarının bakım ve onarımının davacı tarafından yapıldığına dair hiçbir delil bulunmamaktadır. Bu durumda, mahkemece davalının savunması karşısında enerji nakil hatlarının bakım ve onarımının davacı tarafından yapıldığının ispat yükünün davacı üzerinde olduğu, davacının davaya konu ve davalı tarafından kullanıldığı sabit olan enerji nakil hatlarının bakım ve onarımını yaptığı iddiasını ispatlayamadığı gözetilerek davacının bakım ve onarım bedeline yönelik talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 08/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.