Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/3136
Karar No: 2020/7766
Karar Tarihi: 26.11.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/3136 Esas 2020/7766 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davacılar, 15 Temmuz 2013 tarihinde davalıların sürücüsü olan aracın davacıların eşi/babası olan bir kişinin sevk ve idaresinde bulunan mobilete çarpması sonucu kişinin hayatını kaybettiğini iddia etmiştir. Davacılar, destekten yoksun kalma ve manevi tazminat talep etmiştir. Davalılar ise davanın reddedilmesi yönünde savunmuşlardır. Mahkeme, davacıların manevi tazminat taleplerini kısmen kabul etmiş ve davalılardan tazminat tahsili kararı vermiştir. Ancak, Yargıtay bozma ilamına uygun olarak yapılan yargılamada, destekten yoksun kalma tazminatı talepleri reddedilmiş ve manevi tazminat talepleri kısmen kabul edilmiştir. Mahkeme kararı davacılar tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, davacılar vekilinin sair temyiz itirazları reddedilmiş ve manevi tazminat miktarının yetersiz olduğu gerekçesi ile karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- Borçlar Kanunu (BK) 47. madde: Özel hallerde manevi tazminat
- BK 4. madde: Hakimin takdir hakkı kullanması.
17. Hukuk Dairesi         2019/3136 E.  ,  2020/7766 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm davacılar vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacılar vekili, 15/07/2013 tarihinde davalıların sürücüsü, işleteni ve trafik sigortacısı olduğu aracın davacıların eşi/babası olan ..."ın sevk ve idaresinde bulunun mobilete çarpması sonucu ... "ın hayatını kaybettiğini, kaza tespit tutanağı ve soruşturma dosyası ile davalı sürücünün asli kusurlu olduğunun tespit edildiğini beyanla, şimdilik davacı eş ... için 50.000,00 TL, çocuklar ...,... için ayrı ayrı 15.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı, eş ... için 25.000,00 TL, çocuklar ...,... için ayrı ayrı 17.500,00"er TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı ...Ş vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada; Mahkemenin Yargıtay bozma ilamı öncesi 2013/737 E.-2015/446 K. sayılı hükmünde destekten yoksun kalma tazminatının temyizine ilişkin taleplerin reddine karar verildiğinden bu hususta yeniden karar verilmesine yer olmadığına, davacıların manevi tazminat taleplerinin kabulü ile davacılar ... için 12.000,00 TL, ... için 10.000,00 TL, ... için 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza
    tarihi olan 15/07/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ..."ten alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nasafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nasafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
    Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacılar için takdir olunan manevi tazminatın bir miktar az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 26/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi