Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4790 Esas 2021/8764 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/4790
Karar No: 2021/8764
Karar Tarihi: 13.12.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4790 Esas 2021/8764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin kısmen kabul edildiği ve 1.137,98 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihi olan 09/03/2011 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesi hükmedildi. Davalı vekili tarafından temyiz edilen kararda, temyiz kesin sınırının 4.270,00 TL olduğu ve hükmedilen tazminat miktarının 3.137,98 TL olduğu görüldü. 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi uyarınca hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi. Kanun maddeleri: 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK 427. ve ek 4. maddeleri, 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2021/4790 E. , 2021/8764 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 1.137,98 TL maddi, 2.000,00 manevi tazminatın gözaltı tarihi olan 09/03/2011 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 4.270,00 TL olduğu ve Uyuşturucu veya Uyarıcı Madde Ticareti Yapma veya Sağlama suçundan 09.03.2011 – 02.05.2011 tarihleri arasında 1 ay 23 gün tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 3.137,98 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 13.12.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.