3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2940 Karar No: 2019/11468 Karar Tarihi: 23.05.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2940 Esas 2019/11468 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir ceza hükmü, temyiz edilmiş. Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle mahkumiyet hükmü vermiş ancak eksik ceza tayini yapıldığı gerekçesiyle bozmuş. Ayrıca, sanık hakkındaki tehdit ve hakaret suçlarına da mahkumiyet hükmü verilmiş, ancak uzlaşma işlemi yapılmaması nedeniyle bozulmuş. Bu suçların uzlaşma kapsamında olduğu ancak uzlaşma işlemine devam edilmediği belirtilerek, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve yargılamaya devam edilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 86/3-e maddesi, 106/1-1. cümlesi, 125/1. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253/3. maddesinin 2. cümlesi, 254. maddesi, 6763 sayılı Kanun.
3. Ceza Dairesi 2019/2940 E. , 2019/11468 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık ... hakkında müştekiler ... ve..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Müşteki..."un silahtan sayılan sert bir cisimle yaralandığının, sanığın olay tarihinden sonra gönderdiği mesaj kayıtları ile müştekinin beyanlarıyla uyumlu adli rapor uyarınca sabit olduğu halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesi uygulanmayarak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 2) Sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı olay tarihinden birkaç gün sonra işlediği tehdit ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; a) 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesinin 2. cümlesine göre; “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz” hükmü dikkate alındığında, suç tarihinde 5237 sayılı TCK’nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında olmadığı, bu suçla birlikte işlenen TCK"nin 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçununda bu nedenle uzlaştırma kapsamında olmadığı, ancak 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikle tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı gözetildiğinde, müşteki... ile sanık ... arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi, Kabule göre de; b) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 3) Sanık ... hakkında müştekiler ... ve..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanığın üzerine atılı suçların uzlaşma kapsamında olduğu, sanık ... ve müştekiler... ve ..."in soruşturma aşamasında kendilerine yöneltilen uzlaşma tekliflerini kabul etmeleri karşısında, uzlaştırma işlemlerine devam edilmediği anlaşılmakla, sanık ile müştekiler arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi,uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.