Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/9771 Esas 2021/8762 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9771
Karar No: 2021/8762
Karar Tarihi: 13.12.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/9771 Esas 2021/8762 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir ve konusu koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebidir. Davacının talebi kısmen kabul edilerek 26,78 TL maddi, 50,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihi olan 01/10/2013 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Temyize götürülen kararın gerekçeli bölümünde dava türü olarak yanlış yazıldığı belirtilmiştir. Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve Terör Örgütü Propagandası Yapmak suçundan 1 gün gözaltında kalan davacı lehine 76,78 TL tazminat verildiği için hükümün davalı açısından kesin olduğu görülmüştür. Temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi ve 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri kararda yer almaktadır.

12. Ceza Dairesi 2020/9771 E. , 2021/8762 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 26,78 TL maddi, 50,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihi olan 01/10/2013 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, “Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat” yerine, "CMK 141 Maddeleri Gereği Tazminat Talebi", olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve Terör Örgütü Propagandası Yapmak suçundan 01.10.2013 tarihinde 1 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 76,78 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 13.12.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.