Mahkemesi :İş Mahkemesi

Davacı Kurum, trafik iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirler ile yapılan fiili ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, davalı ... şirketi hakkındaki davanın reddine, diğer davalılar hakkındaki davaların ise yazılı biçimde kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı ile davalı ... mirasçıları avukatı ve davalı işveren ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı ... mirasçıları avukatı ile davalı işveren ...’nün tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı Kurum avukatının temyizine gelince, temyize konu davalar, ilk rücu davası olup, Anayasa Mahkemesi iptal kararı kapsamında ilk peşin değerli gelirler ile fiili ödemelerin kusur karşılığı yönünden davanın kabulüne, ödeme nedeniyle de sigorta şirketi hakkındaki davanın reddine dair mahkeme kararında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak, sigorta şirketi tarafından 24.05.2007 tarihinde hak sahiplerine yapılan 39.573 TL tutarındaki ödemeden, dava tarihi itibariyle davacı Kurumun haberdar olmadığının dosya kapsamıyla belirgin olması karşısında, davacı Kurum aleyhine vekâlet ücreti hükmedilmemesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı biçimde vekâlet ücreti takdir edilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının (4) no’lu bendinde yer alan “Davalı ... yararına karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 3.265,99 TL vekâlet ücreti takdiri ile davacıdan alınarak, adı geçen davalıya verilmesine” hükmünün silinip hüküm fıkrasından çıkarılmasına ve kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı ... mirasçılarından ve ..."den alınmasına, 02.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.