Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/9763 Esas 2021/8759 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9763
Karar No: 2021/8759
Karar Tarihi: 13.12.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/9763 Esas 2021/8759 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında, davacının talebinin kısmen kabul edilmesine karar verdi. 40,05 TL maddi, 50,00 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine ve faiziyle davalı Hazineden alınmasına hükmedildi. Temyiz edilmesine karşın, temyiz kesinlik sınırının altında olduğu ve hükmün kesin olduğu belirtildi. 6100 sayılı HMK ve 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri hükmün kesinliğini kanıtladığı için davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi. Kanunlara göre kesin olan hüküm, tazminat miktarı 90,05 TL olduğu için davacı lehine sonuçlandı.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK
- 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri

12. Ceza Dairesi 2020/9763 E. , 2021/8759 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 40,05 TL maddi, 50,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihi olan 22/02/2015 tarihinden işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma suçundan 22.02.2015 - 23.02.2015 tarihleri arasında 2 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 90,05 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 13.12.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.