Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/16290 Esas 2015/407 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/16290
Karar No: 2015/407
Karar Tarihi: 07.01.2015

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/16290 Esas 2015/407 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, farklı mevkiilerdeki parsellere yaptığı mera tecavüzü suçundan hüküm giymiştir. Ancak, açılan davada farklı parsellere yapılan tecavüzler ayrı suçlar olarak kabul edilerek ceza artırımı uygulanmıştır. Bu durum, yasaya aykırı bulunmuş ve hükümler bozulmuştur. Kararın açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlar temyiz yoluyla itiraz edilemez. Yasaya göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı, CMK'nun 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabidir ve temyiz yasa yoluna başvurulamaz. 765 sayılı TCK'nun 80. maddesiyle 5237 sayılı TCK'nun 43. maddesi arasındaki farkın göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Aynı mağdura karşı değişik zamanlarda birden fazla suç işlenmesi halinde, suçun yapılan tecavüzün miktarına göre ceza tayini gerektiği vurgulanmıştır. Farklı zamanlarda farklı parsellere tecavüzde bulunulması halinde, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nun 231/12. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 317. ve 321. maddeleri, 765 sayılı TCK'nun 80. maddesi, 523

8. Ceza Dairesi 2013/16290 E. , 2015/407 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : -Sanığın ... mevkiinde bulunan meraya tecavüzünden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması;...ve ... mevkiilerindeki meralara tecavüzünden hükümlülüğüne

Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Sanığın ... mevkiindeki meralara yönelik eylemiyle ilgili olarak verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik temyiz talebinin incelemesinde;

5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince (REDDİNE), mercide yanılma nedeniyle CMK.nun 264. maddesi gözetilerek temyiz isteminin itiraz olarak kabulü ile gereğinin mahallinde yerine getirilmesine,

II- Sanığın ...ve ...mevkiilerinde bulunan parsellerdeki meralara yönelik eylemiyle ilgili olarak hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelemesine gelince;

Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak:

765 sayılı TCK.nun 80. maddesinden farklı olarak 5237 sayılı TCK.nun 43. maddesinin uygulanabilmesi için aynı mağdura karşı aynı karar altında değişik zamanlarda birden fazla suçun işlenmesi gerektiği gözetilerek, sanık tarafından farklı parsellere veya aynı parselin değişik kısımlarına yapılan tecavüzün aynı zamanda ve aynı karar altında olması halinde tek suçun oluştuğu ve tecavüz edilen alanın miktarı gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini gerektiği, farklı zamanlarda farklı parsellere veya aynı parselin değişik bölümlerine tecavüzde bulunulması halinde, suçun kısa zaman aralığında aynı karar altında işlenmesinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması, aksi halde yani yeni bir suç işleme kararı altında işlendiğinin tespiti halinde ise iki ayrı suçun oluşacağı gözetilerek uygulama yapılması gerektiğinden, somut olayda farklı mevkiilerde bulunan parsellere tecavüz tarihleri ve aynı veya ayrı bir suç işleme kararı bulunup bulunmadığı değerlendirilerek sonucuna göre zincirleme suç hükümlerinin tartışılması gerekirken, yazılı şekilde farklı mevkiilerde bulunan mera parsellerine tecavüz ayrı suç kabul edilip ayrıca 5237 sayılı TCK.nun 43/1. maddeyle cezanın arttırılması suretiyle hüküm kurulması,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş oldu- ğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 07.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.