Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6303 Esas 2020/2678 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6303
Karar No: 2020/2678
Karar Tarihi: 24.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6303 Esas 2020/2678 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir turisti şehir turuna çıkaracağını ve 150 USD karşılığında gezdireceğini söyleyerek anlaşma yapmıştır. Daha sonra, turistleri havaalanına getirdiği sırada, bu ücretin 6.000 TL olduğunu söyleyerek turistleri kandırarak para almıştır. Mahkeme, sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğine ve mahkumiyetine karar vermiştir. Sanık hakkında, tekrar suç işlemesi nedeniyle infaz rejimi uygulanmamıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- TCK'nın 157/1 maddesi (dolandırıcılık suçu),
- TCK'nın 62/1 maddesi (dolandırıcılık suçundan dolayı verilecek ceza),
- TCK'nın 53/1-3 maddeleri (ceza indirimi, cezanın kaldırılması gibi hükümler),
- TCK'nın 52/2 maddesi (taksirli suçlara verilecek ceza hakkında).

15. Ceza Dairesi 2018/6303 E. , 2020/2678 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62/1, 53/1-3, 52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 20/06/2017 tarihli bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna gönderildiği ancak usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadıkları belirlenerek yapılan incelemede;
Taksi şoförlüğü yapan sanığın, Kuveyt ülkesinden İstanbul iline turist olarak gelen şikayetçiye 150 USD karşılığında şehri gezdirebileceğini söylediği, tarafların anlaşması üzerine şikayetçi ve eşini bir süre gezdiren sanığın, şikayetçi ve eşini tekrar havaalanına getirdiği, burada 150 USD karşılığının 6.000 TL olduğu konusunda şikayetçiyi kandırarak 6.000 TL para aldığı, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık ve şikayetçi beyanları, tutanaklar ile tüm dosya kapsamına göre sanığın mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 24/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.