Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2541 Esas 2019/4235 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2541
Karar No: 2019/4235
Karar Tarihi: 04.03.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2541 Esas 2019/4235 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye ceza mahkemesinde görülen bir davada sanık, görev yaptırmamak için direnme suçundan mahkum oldu. Ancak yerel mahkemenin kararı temyiz edildi ve temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından dolayı işin esasına geçildi.
Kararda, sanığın cezasının ağırlığı ile orantılı olarak belirlenmediği, birden fazla görevliye yönelik olarak gerçekleştirdiği eylemi nedeniyle uygun kanun maddelerinin uygulanmadığı, savunmalarında kendisine yönelik hakaret ve darp iddialarının göz önünde bulundurulmadığı ve en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gibi hukuka açıkça aykırı durumlar bulunduğu belirtilmiştir.
Hükümlerin bozulmasına karar verilmiş ve dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun maddeleri olarak ise TCK'nın 3/1, 29, 43/2, 53/1-b ve 58. maddeleri ile 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı gösterilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2017/2541 E. , 2019/4235 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) TCK"nın 3/1. maddesinde açıklanan "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" ilkesine uyulmadan ve aynı Kanunun 61. maddesindeki ölçütlere ne surette uyulduğu yönünde yeterli kanuni gerekçe gösterilmeden, sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümde temel özgürlüğü bağlayıcı cezanın alt sınırdan, orantısız biçimde uzaklaşılmak suretiyle belirlenmesi,
2) Sanığın, görevi yaptırmamak için direnme eylemini birden fazla görevliye yönelik gerçekleştirmesine karşın, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sanığın savunmalarında müştekiler tarafından kendisine küfür edildiğini, temyiz dilekçesinde de darp edildiğini belirtmesi, 05/01/2013 tarihli adli muayene raporunun da sanığın anlatımını desteklenmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durularak, sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçu yönünden TCK"nın 29, hakaret suçu yönünden de aynı Kanunun 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) Sanık hakkında kurulan hükümlerde TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamdaki birden fazla hükümlülüğün tekerrüre esas alınması ve TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olmasının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın ve Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye kısmen aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.