MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasındaki davadan dolayı Muğla 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 03.05.2017 gün ve 2016/496-2017/266 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dosyanın yapılan tetkikinde; davanın başlangıçta Marmaris 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 15.04.2016 gün 2016/354 Esas- 2016/33 Karar sayılı ilamıyla, somut uyuşmazlık bakımından Muğla 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verildiği, anılan kararın temyiz edilmeksizin 17.05.2016 tarihinde kesinleşmesi üzerine dosyanın görevli ve yetkili mahkemeye gönderildiği ve Muğla 1. Asliye Hukuk Mahkemesince, davanın kabulüne dair nihai kararın 03.05.2017 tarihinde verildiği anlaşılmaktadır.
5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanunun 25 ve geçici 2"inci maddeleri uyarınca kurulan ve yargı çevreleri belirlenen Bölge Adliye Mahkemeleri, 20.07.2016 tarihinde göreve başlamış olup, İlk Derece Mahkemesince verilen nihai nitelikteki kararın, Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten sonra verildiği açıktır. Bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen görevsizlik kararının ise temyiz edilmeksizin kesinleştiği hususu sabittir. 6100 sayılı HMK geçici 3/2. maddede; bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun"un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun"la yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı, bu kararlara ilişkin dosyaların bölge adliye mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir. Bu düzenleme nedeniyle bir dosyada 20.07.2016 tarihinden önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi nihai bir karar verilmiş, bu karar temyiz edilmeyerek kesinleşmiş ise dosyada kesinleşinceye kadar verilecek tüm kararlar HMK hükümlerine göre istinafa tabi, görevsizlik kararı temyiz sonucu kesinleşmiş ise doğrudan HUMK hükümlerine göre temyize tabidir. (Emsal nitelikte, Dairemizin, 03.04.2019 gün, 2018/328 Esas-2019/2593 Karar ve 10.06.2019 gün 2018/2586 Esas-2019/4143 Karar sayılı ilamları) Bu itibarla, bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen ve temyiz edilmeksizin kesinleşen görevsizlik kararının HMK’nın geçici 3/2. maddesinin uygulanmasını gerektirmeyeceği, başka bir söyleşiyle, bu durumun 03.05.2017 tarihinde verilen nihai hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle, mahkemece verilen nihai kararın kanun yolu incelemesi bölge adliye mahkemesine aittir. Belirtilen sebeplerle, bölge adliye mahkemesince, başvurulacak kanun yolunun temyiz olduğundan bahisle dosyanın Yargıtay ilgili hukuk Dairesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine geri çevrilmesi doğru görülmemiş, dosyanın, istinaf incelemesi için ilgili bölge adliye mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine geri çevrilmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, kanun yolu değerlendirmesi yapılmak üzere dosyanın ilk derece mahkemesine İADESİNE, 07/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.