Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4615 Esas 2020/2671 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4615
Karar No: 2020/2671
Karar Tarihi: 24.02.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4615 Esas 2020/2671 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, apartman yöneticisi olan katılanın işyerinde sekreter olarak çalışmakta ve tanık ...’ın aidat paralarını katılana teslim etmesi amacıyla sanığa verdiği halde sanığın paraları teslim etmediği iddia edilmekteydi. Ancak sanık, suçlamayı kabul etmediği gibi bilirkişi raporu ile gelir makbuzları üzerindeki yazıların sanığın eli ürünü olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle mahkeme, sanığın suçsuz olduğuna karar vererek beraat hükmü kurmuştur. Kararda herhangi bir HTML etiketi bulunmamaktadır.
Kanun maddeleri:
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu, Türk Ceza Kanunu'nun 155. maddesinde düzenlenmektedir. Buna göre, bir kişi hizmeti nedeniyle kendisine güvenilerek verilen bir şeyi hukuka aykırı olarak kullanarak kendisi veya başkası lehine yarar sağlarsa, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmış sayılır. Ancak, bu suçun oluşması için kasten hareket edilmesi gerekmektedir.

15. Ceza Dairesi 2018/4615 E. , 2020/2671 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, apartman yöneticisi olan katılana ait işyerinde sekreter olarak çalıştığı, apartman görevlisi olan tanık ...’ın daire sakinlerinden topladığı aidat paralarını katılana teslim etmesi amacıyla sanığa verdiği halde sanığın paraları teslim etmeyerek güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanığın tüm aşamalarda değişmeyen savunmalarında suçlamayı kabul etmediği, katılanın iş yerinde çalışan tanık ...’ın ifadesinde, sanığın parayı alıp karşılığında gelir makbuzu düzenlediğini beyan etmesine rağmen, bilirkişi raporu ile gelir makbuzları üzerindeki yazıların sanığın eli ürünü olmadığının tespit edildiği anlaşılmakla, sanığın mahkumiyetine yeterli somut delil bulunmadığı gerekçesi ile kurulan beraat hükmünde isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 24/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.