18. Ceza Dairesi Esas No: 2017/2532 Karar No: 2019/4233 Karar Tarihi: 04.03.2019
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2532 Esas 2019/4233 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarıyla suçlanmıştır. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sonucunda sanığın suçu işlediği tespit edilmiştir. Sanığın birden fazla görevliye karşı direnme eylemini gerçekleştirmesine rağmen TCK'nın 43/2. maddesi uygulanmamıştır, ancak TCK'nın 53/1-b maddesi infaz evresinde göz önünde bulundurulabilecektir. Sanığın adli sicil kaydında yer alan başka bir suçu daha bulunduğu belirlenmiş ancak bu husus yeniden duruşma yapmak yerine düzeltilebilecek nitelikte olduğundan temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 43/2, 53/1-b ve 58. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.
18. Ceza Dairesi 2017/2532 E. , 2019/4233 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, Sanığın görevi yaptırmamak için direnme eylemini birden fazla görevliye yönelik gerçekleştirmesine karşın, TCK"nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından, TCK’nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesinin infaz evresinde resen gözetilebileceğinden, bu hususlara ilişkin bozma yapılamayacağı, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri, yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak; Sanığın tekerrüre esas alınan Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/789 esas 2012/230 karar sayılı ilamının suç tarihinden sonra kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; adli sicil kaydında yer alan Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/02/2009 tarih, 2008/785 esas 2009/78 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, “TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/02/2009 tarih, 2008/785 esas, 2009/78 sayılı karardaki hükümlülüğün tekerrüre esas alınmasına ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"" ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.