Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6885 Esas 2020/1010 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6885
Karar No: 2020/1010
Karar Tarihi: 12.02.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6885 Esas 2020/1010 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi, silahlı terör örgütüne üye olan bir sanık hakkında verilen mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelenmiş, gereği düşünülmüştür. Sanığın kullanıcısı olduğu belirtilen bir hesap üzerinden örgüt mensupları ile haberleştiği kanıtlanmıştır. Ancak bu hesapla ilgili olarak ayrıntılı tespit tutanağı dosyaya dahil edilmediği için kararın sonucuna etkisi bulunmamıştır. Aynı şekilde, elektronik imza ile imzalandığı belirtilen kararın, katip tarafından elektronik olarak imzalanmaması mahallinde düzeltilmesi gereken bir noksanlık olarak görülmüştür. Ancak yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği tespit edilmiştir. Sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş ve CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davası reddedilmiştir. Kararda, TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3 ve 63. maddeleri uyarınca hüküm verildiği belirtilmiştir.

16. Ceza Dairesi 2019/6885 E. , 2020/1010 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Tüm dosya kapsamı gözetilerek diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın ... kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı ... tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamış,
5070 sayılı Elektronik İmza Kanununun 5 ve 22. maddeleri gereğince elektronik imza ile imzalandığı belirtildiği halde 29.12.2016 tarihli duruşma tutanağı ile Sivas 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/253 esas, 2018/200 karar sayılı gerekçeli kararının 182513 sicil nolu katip tarafından elektronik olarak imzalanmaması mahallinde düzeltilmesi mümkün noksanlık olarak görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Sivas 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.