Nitelikli kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/12131 Esas 2021/14717 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/12131
Karar No: 2021/14717
Karar Tarihi: 07.12.2021

Nitelikli kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/12131 Esas 2021/14717 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılana yönelik nitelikli kasten yaralama suçundan Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 6000 TL adli para cezasına çarptırıldı. Ancak sanık ve katılan vekilinin istinafı üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi tarafından yeniden hüküm verildi ve sanık 4 yıl 2 ay hapis cezasına mahkum edildi. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde kanun maddesi gereği tekerrür hükümleri uygulanmadı. Yeniden hüküm verilmesi hukuka uygun bulunarak, sanık lehine hükümlerin uygulanması gerektiği yönündeki temyiz sebepleri reddedildi ve hüküm onandı. Kararın incelenmesi sonucunda, 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 86/3-e, 87/1-c, 62, 52/2. ve 86/1, 86/3-e, 87/1-c, son, 62, 53. maddelerinin uygulanmadığı ancak bozma nedeni yapılmadığı belirtildi.

1. Ceza Dairesi 2021/12131 E. , 2021/14717 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli kasten yaralama
HÜKÜMLER : 1) Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.07.2018 gün, 2017/94 Esas, 2018/494 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında katılana yönelik nitelikli kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 86/3-e, 87/1-c, 62, 52/2. maddeleri uyarınca “6000 TL” adli para cezası,
2) Hükmün sanığın ve katılan vekilinin istinafı üzerine, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 16.09.2020 gün, 2019/2987 Esas, 2020/1641 Karar sayılı kararı ile yeniden hüküm kurulmak suretiyle; sanık hakkında katılana yönelik nitelikli kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, son, 62, 53. maddeleri uyarınca “4 yıl 2 ay” hapis cezasına dair.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 16.09.2020 gün, 2019/2987 Esas, 2020/1641 Karar sayılı kararının, sanık tarafından 5271 sayılı CMK"nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesinin verdiği “6000 TL” adli cezasına dair mahkumiyet hükmünün, bölge adliye mahkemesince kaldırılarak sanığın “4 yıl 2 ay” hapis cezasına mahkum edilmiş olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 286/2-b maddesi gereğince hükmün temyizi kabil kararlardan olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 16.09.2020 gün, 2019/2987 Esas, 2020/1641 Karar sayılı “yeniden hüküm kurulmak suretiyle sanığın mahkumiyetine dair” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık verilen cezanın usul ve yasaya aykırı olduğuna, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelen temyiz sebeplerinin reddiyle; CMK’nin 302/1. maddesi gereğince; tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/1. maddesi gereğince “Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07/12/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.