MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 11/10/2017 tarih ve 2016/212 E- 2017/348 K. sayılı kararın davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 13/09/2018 tarih ve 2018/189 E- 2018/893 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 2014/87348 sayı ile “BUFFET POİNT” ibareli marka için başvuru yaptığını, bu başvuruya müvekkili tarafından yapılan itirazın TPE YİDK tarafından 2016-M-2396 sayılı karar ile reddedildiğini, oysa “BUFFET POİNT" markasının müvekkilinin "MY BUFFET" ibareli markası ile ayırt edilmeyecek kadar benzer olduğunu,“BUFFET POİNT” markası ile kötü verilecek hizmetler ile kötü üretilecek ürünler nedeni ile müvekkilinin marka ve işletmesinin zarara uğrayacağını, "MY BUFFET" ibareli marka ile “BUFFET POİNT” ibareli markada açıkça görüldüğü üzere "point" ibaresinin eklenerek değişikliğin yapıldığını, davalının markasının esas unsurunu oluşturan 6 harfin tamamının, müvekkilinin markasının içerisinde yer aldığını, görsel olarak markada sadece bir sözün eklenmesinin yeterli olmayacağını, davalı başvurusunun kötü niyetli olduğunu ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı Kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ... cevap dilekçesi sunmamış ve duruşmalara katılmamıştır.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma. bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının "Buffet point" ibareli başvuru markasıyla davacının "MY BUFFET" ibareli tescilli markaları arasında görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerliğin bulunduğu, davalı başvurusunda marka işaretinin esas itibariyle görsel ve okunuş olarak "Buffet" ibaresinin ön plana çıktığı, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesinde belirtilen iltibasın bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı TPMK YİDK"nın 2016-M-2396 kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı kurum vekili, istinaf başvurusunda bulunmuştur.
İstinaf mahkemesince idda, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığını ve tarafların markaları arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğundan, davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Yapılan yargılama ve saptanan uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönler bakımından bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre davalı kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava marka başvurusuna itirazın reddine dair Türk Patent ve Marka Kurumu"nun YDİK kararının iptaline ve markanın hükümsüzlüğüne ilişkindir.
Her ne kadar davanın kabulune karar verilmiş ise de 22.03.2017 tarihli bilirkişi raporunda yer aldığı üzere ""BUFFET"" ibaresinin Türkçe"de ""BÜFE"" anlamına geldiği ve markanın bu anlamının ortalama tüketici kitlesinin önemli bir kısmı tarafından anlaşılabilecek nitelikte olduğu, başvuru kapsamında yer alan 43. sınıf yiyecek ve içecek hizmetleri yönünden markanın ayırt edicilik düzeyinin zayıf ve esaslı unsurun tanımlayıcılığa yakın bir ibare olup her iki markanın bir bütün olarak karşılaştırıldığında markaların birbirlerinden ayırt edilecek nitelikte olmalarına karşın anılan hizmetler yönünden davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle davalı kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle, İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 07/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.