Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/7804 Esas 2020/7748 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/7804
Karar No: 2020/7748
Karar Tarihi: 26.11.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/7804 Esas 2020/7748 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti, bir tahkim davası hakkındaki kararında davacı lehine 39.990,00 TL tazminat ödenmesine hükmetti. Ancak davalı vekili temyiz etti. Mahkeme, sigorta tahkim komisyonlarının 40.000,00 TL'yi geçmeyen kararlarının kesin olduğunu ve bu nedenle davacı lehine verilen kararın temyiz edilemeyeceğini belirtti. Mahkeme kararında, Sigortacılık Yasası'nın 30/12. maddesi ile 1.6.1990 tarihli 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı'na atıfta bulunuldu.
Kanun hükümlerinin detaylı olarak açıklanması istenmiştir. Sigortacılık Yasası'nın 30/12. maddesi, sigorta tahkim komisyonlarının kararlarının kesin olduğunu ve 40.000,00 TL'yi geçmeyen kararlarının temyiz edilemeyeceğini belirtmektedir. 1.6.1990 tarihli 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ise, kesin olan kararların temyiz edilemeyeceği ve Yargıtay'ın da bu şekilde karar verebileceğini belirlemektedir.

17. Hukuk Dairesi 2020/7804 E. , 2020/7748 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim davası hakkında Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 02.12.2019 tarihli 2019/İHK-16852 sayılı kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

5684 sayılı Sigortacılık Yasasının 30/12.maddesi gereği sigorta tahkim komisyonlarının 40.000,00 TL"yi geçmeyen kararları kesindir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Hakem Heyetince başvuru sahibinin talebinin kabulü ile; 39.990,00 TL"nin tahsiline karar verilmiş, anılan karara itiraz edilmesi üzerine itiraz hakem heyetince itirazın reddine karar verilmiş, anılan karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı lehine kabul edilen tazminat miktarı yönünden karar kesin nitelikte olup davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 26/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.