Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/33375 Esas 2019/5511 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı işyerinde sevkiyat görevlisi olarak çalışan davacının iş sözleşmesinin 04.10.2013’de onsekiz işçi ile birlikte topluca haksız feshedildiğini ileri sürerek, ihbar ve kıdem tazminatı ile aylık ücret, ikramiye, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacakları istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının hizmet süresi ile ücretinin sigorta kaydında olduğu üzere bulunduğunu, işyerinde ikramiye uygulaması bulunmadığını, davacının işi kendisinin bıraktığını, ödenmeyen bir ücretinin bulunmadığını, dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdinin tazminat ödenmesini gerektirmeyecek şekilde feshedildiğinin davalı işverence ispatlanamadığı, davacının ücret ve ikramiye alacağının bulunduğu, davacının bayram ve genel tatil çalışması ile fazla mesai çalışmalarının bulunduğu ve ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri süresinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, dava dilekçesinde fazla çalışma ücret alacağı olarak 5.000,00 TL., ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağı olarak ise 500,00 TL. talep etmiş olup davalı hem davaya hemde ıslaha karşı zamanaşımı def’i ileri sürmüş, mahkemece davalı tarafca ileri sürülen zamanaşımı def’i dikkate alınarak adı geçen işçilik alacakları yönünden hüküm kurulmuştur. Ancak her iki alacak bakımından da ıslaha karşı zamanaşımı def’i değerlendirilirken dava dilekçesinde talep edilen miktarlar yönünden dava tarihi itibariyle zamanaşımının kesildiği dikkate alınmamış olup zamanaşımına uğrayan kısımlar her iki alacak bakımından da dava dilekçesinde talep edilen miktarların altında kaldığından ıslaha karşı ileri sürülen zamanaşımı def’i sonuca etkili değildir.
Mahkemece bilirkişi raporunda belirtilen fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretleri bakımından sonuca etkili olmayan zamanaşımı def’i gözetilmeksizin karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile sonuca gidilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Takdiri delil niteliğindeki tanık beyanları ile kanıtlanan fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinden karineye dayalı makul indirim (takdiri indirim) yapılması gerektiği de gözden kaçırılmamalıdır.
3-Kabule göre de mahkemece, ıslaha konu (kıdem dışında) tazminat ve alacakların tamamına davacı vekilinin ıslah dilekçesindeki açık talebi doğrultusunda temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken bu husus dikkate alınmadan karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 12/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.