MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
(DENİZCİLİK İHTİSAS MAHKEMESİ SIFATIYLA)


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 07.12.2017 gün ve 2016/58-2017/425 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Huzurdaki davanın Asliye Ticaret Mahkemesi nezdinde açıldığı, İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesinin 23.11.2015 gün 2015/1108 Esas-2015/786 Karar sayılı ilamıyla, somut uyuşmazlık bakımından Deniz İhtisas Mahkemesi sıfatıyla İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesinin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verildiği, anılan kararın kararın temyiz edilmeksizin 13.01.2016 tarihinde kesinleşmesi üzerine dosyanın görevli ve yetkili mahkemeye gönderildiği ve Asliye Ticaret Mahkemesince, davanın reddine dair nihai kararın 07.12.2017 tarihinde verildiği anlaşılmaktadır.
İlk derece mahkemesince verilen nihai nitelikteki kararın, bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten sonra verildiği açıktır. Bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen görevsizlik kararının ise temyiz edilmeksizin kesinleştiği hususu sabittir. 6100 sayılı HMK geçici 3/2. maddede; bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun"un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun"la yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı, bu kararlara ilişkin dosyaların bölge adliye mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir. Bu düzenleme nedeniyle bir dosyada 20.07.2016 tarihinden önce HUMK hükümlerine göre temyize tabi nihai bir karar verilmiş, bu karar temyiz edilmeyerek kesinleşmiş ise dosyada kesinleşinceye kadar verilecek tüm kararlar HMK hükümlerine göre istinafa tabi, görevsizlik kararı temyiz sonucu kesinleşmiş ise doğrudan HUMK hükümlerine göre temyize tabidir. (Emsal nitelikte, Dairemizin, 03.04.2019 gün, 2018/328 Esas-2019/2593 Karar ve 10.06.2019 gün 2018/2586 Esas-2019/4143 Karar sayılı ilamları) Bu itibarla, bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen ve temyiz edilmeksizin kesinleşen görevsizlik kararının HMK’nın geçici 3/2. maddesinin uygulanmasını gerektirmeyeceği, başka bir söyleşiyle, bu durumun 07.12.2017 tarihinde verilen nihai hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle, mahkemece verilen nihai kararın kanun yolu incelemesi bölge adliye mahkemesine aittir. Belirtilen sebeplerle, bölge adliye mahkemesince, başvurulacak kanun yolunun temyiz olduğundan bahisle dosyanın Yargıtay ilgili hukuk Dairesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine geri çevrilmesi doğru görülmemiş, dosyanın, istinaf incelemesi için ilgili bölge adliye mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine geri çevrilmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, dava dosyasının ilk derece mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 07/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.