Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19231 Esas 2019/3443 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19231
Karar No: 2019/3443
Karar Tarihi: 25.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19231 Esas 2019/3443 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanıklardan biri hakkında daha önce verilen bir hüküm nedeniyle tekerrürden dolayı ceza süresine eklenmesi gereken miktar yanlış hesaplandığı için mahkeme kararı temyiz edilmiş. Yargıtay ise daha önceki en ağır cezanın tekerrüre esas alınması gerektiği konusunda karar vermiş, bu nedenle tekerrürün hangi cezadan kaynaklandığının açıklanmasının gerekli olmadığı belirtilmiş. Diğer sanık ise duruşmada savunma hakkının kısıtlandığı için temyiz etmiş. Kanun maddeleri ise 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/2. maddesi ve CMK'nın 196. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/19231 E. , 2019/3443 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelemesinde;
Sanık ... hakkında kurulan hükümde mahkemece hangi ilamın tekerrüre esas alındığı karar yerinde belirtilmemiş ise de; 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesinde yer alan “tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarih ve 2012/6-1431 esas, 2013/18 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği hususu gözönüne alındığında sanığın mükerrirliğine esas alınan ilamın gösterilmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Sanığın hüküm tarihinde aynı yargı çevresi içerisinde bulunan Bafra T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda başka bir suçtan hükümlü olduğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; SEGBİS aracılığıyla katıldığı 06.11.2015 tarihli oturumda duruşmadan bağışık tutulmak istediğini beyan eden sanığın 25.01.2016 tarihinde cezaevinden sunduğu dilekçede 15.02.2016 tarihinde yapılacak duruşmaya sunacağı evrakları olması nedeniyle mevcutlu olarak katılmak istediğini beyan ettiği halde hükmün açıklandığı 15/02/2016 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 25/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.