Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/12075 Esas 2014/13986 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/12075
Karar No: 2014/13986

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/12075 Esas 2014/13986 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2013/12075 E.  ,  2014/13986 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Kocaeli 6. İş Mahkemesi
    TARİHİ : 12/03/2013
    NUMARASI : 2012/406-2013/102

    Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının davalı sitede güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek, bakiye kıdem tazminatı, bakiye ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının kısmi süreli çalışan olduğunu, tüm haklarının kendisine ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir. 102 günlük ücretli izin alacağı olduğunu kabul ettiklerini ifade etmiştir.
    Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir neden yokken davalı tarafından sona erdirildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2- Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir neden yokken davalı tarafından sona erdirildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne verilmesi isabetlidir.
    Ancak yargılama giderleri belirlenirken kabul ve ret oranına uygun bir oranlama yapılmayarak davalı aleyhine fazla yargılama giderine hükmedilmesi hatalıdır. Bununla beraber bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.

    Sonuç:
    Temyize konu olan kararın hüküm kısmındaki “Davacı tarafından sarf edilen 478,50 TL peşin harç gideri, 3,30 TL vekalet harcı gideri, 64,00 TL çeşitli posta ve tebligat gideri, 175,00 TL bilirkişi ücreti toplam 720,80 TL yargılama giderinin davanın kabul ve red durumu nazara alınarak takdiren 96,43 TL’nin davacı üzerinde bırakılmasına, 624,37 TL’nin davalıdan alınıp davacıya verilmesine” hükmünü içeren 3. fıkranın hükümden çıkartılarak yerine aynı fıkra olarak “Davacı tarafından sarf edilen 478,50 TL peşin harç gideri, 3,30 TL vekalet harcı gideri, 64,00 TL çeşitli posta ve tebligat gideri, 175,00 TL bilirkişi ücreti toplam 720,80 TL yargılama giderinin davanın kabul ve red durumu (0,6717 oranı) nazara alınarak takdiren 236,64 TL’sinin davacı üzerinde bırakılmasına, 484,16 TL’sinin ise davalıdan alınarak davacıya verilmesi” fıkrasının eklenmesi suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.