MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonucunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek. Av....ile davalı vek. Av. ... gelmiş olduğundan duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Davacı vekili, müvekkilinin finansal kiralama yöntemi ile davalıdan endüstriyel fırın satın aldığını, fırının 24.01.2014 tarihinde teslim edildiğini, teslimden sonra yapılan muayenede fırının ürün tanıtımında belirtilen özellikleri taşımadığının ve üretim yapmadığının anlaşıldığını, davalıya ve üretici şirkete bu süreçte yapılan başvurularından ve 30.05.2014 tarihli noter ihtarından bir sonuç alınamadığını, bunun üzerine fırının iade edilerek bedelinin iadesi için davalıya 08.05.2015 tarihli ihtarnamenin gönderildiğini, müvekkilinin bedel dışında da fırın için bir kısım harcamalar yaptığını iddia ederek toplam 169.895,42 EURO’nun ticari faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin bu satış işlemindeki rolünün ithalata ve finansal kiralama işlemine yardımcı olmak olduğunu, müvekkilinin fırını satan firma olmadığını, bu sebeple müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, öte yandan ayıp ihbar süresine ve şekline uyulmadığını, fırının ayıplı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dava konusu fırının davacıya 24.01.2014 tarihinde teslim edildiği, davacının ise 30.05.2014 tarihinde çektiği ihtarname ile davalıya ayıp ihbarında bulunduğu, TTK’nun 23/1-c maddesinde öngörülen 2 ve 8 günlük ayıp ihbar sürelerine riayet edilmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık satıcının ayıba karşı tekeffülü hükümlerinden kaynaklanmaktadır. Uyuşmazlığın çözümlenmesi için öncelikle malın ayıplı olup olmadığının bilirkişi incelemesi ile belirlenmesi gerekmektedir. Ayıp ihbar sürelerinin tartışılması malın ayıplı olup olmadığının tespiti sonrası yapılmalıdır. Her ne kadar dava tarihinde yürürlükte bulunan 6102 sayılı TTK’nun 23. maddesinde öngörülen 2 ve 8 günlük muayene ve ihbar süreleri gerekçe yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de, dosya içeriğinde bulunan davacının ihtarı, davalının cevabi ihtarnamesindeki beyanları ve üretici firma ile davacı arasındaki 30.09.2014 tarihli belge üzerinde durulup, somut olay bakımından 6102 sayılı TTK’nun 23. maddesi yollaması ile dava tarihinde yürürlükte bulunan 6098 sayılı TBK’nun 223/2. maddesi hükmünün de tartışılıp değerlendirilerek varılacak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdiren 1.480,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 25/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.