Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı-davalı ( kadın ), eşi aleyhine daha önce açtığı boşanma davasından 25.05.2004 tarihinde feragat etmiştir. Bu tarihten önceki olaylardan dolayı artık koca kusurlu kabul edilemez. Feragatten sonra tarafların bir araya gelip birlikte yaşamaya başladıkları, 2004 yılı temmuz ayına kadar birlikte yaşamalarının devam ettiği tanık beyanlarından anlaşılmaktadır. Bu dönemde kadının kocasına “orospu çocuğu ”  diyerek küfrettiği, işten 16.00’da çıktığı halde eve genellikle saat 20.00 – 21.00 civarında geldiği ve ...  isimli bir şahsın arabasına binerken görüldüğü, bu kişiyle ilişkisi olduğuna dair söylenti bulunduğu gerçekleşmiştir. Feragatten sonra davalı kocaya atfedilebilecek bir kusur kanıtlanamamıştır. Bu durumda boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-davalı kadın kusurludur.Mahkemece de böyle kabul edildiği halde ortak kusurlu bulunduklarından sözedilerek davalı kocanın manevi tazminat isteğinin reddi usul ve yasaya aykırıdır. Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi koşulları koca lehine gerçekleşmiştir. Davalı lehine uygun miktarda manevi tazminat takdir edilmelidir. Bu yönün gözetilmemesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere  oybirliğiyle karar verildi. 13.02.2007 sa.