Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6279 Esas 2020/2662 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 157/1, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılan adına tescilli olan... plaka numaralı aracın satışı konusunda katılan ile anlaştıkları, sonra birlikte notere gittikleri, iyi bir esnaf olduğu konusunda gerek kiraladığı ofisi ve gerekse şoför imkanıyla katılan üzerinde olumlu bir izlenim bıraktığı, bunun üzerine katılanın sanığa aracın resmi devrini yaptığı ve paranın ödenmesi için sanığın ofisine döndükleri, ofise döndüklerinde sanığın bir bahane çıkarak bir daha geri dönmediği, bu şekilde üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan beyanı, noter araç satış sözleşmesi örneği ile tüm dosya kapsamından, sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, savunma hakkının kısıtlandığına, karşı taraf ile uzlaşmak ve zararı gidermek istediğine yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 24/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.